Selasa, 23 April 2013

aku tanda tanya belaka.
aku adalah solusi. tanpa solusi, masihkah aku berarti?
aku adalah jawaban. tanpa jawaban, bukankah aku hanya sekedar beban?
aku adalah ketegasan. tanpa ketegasan, pantaskah aku mengaku pimpinan?
aku adalah keteladanan dan pencerahan. tanpa keteladan dan pencerahan, layakkah aku mengimami rombongan?
dunia seolah-olah.
di "dunia seolah-olah" tampaknya semua serasa indah.
seolah penting, suara nyaring tenggorokan kering, bikin pening, awas bisa bikin sinting.
seolah kuasa, padahal hampa, bikin merana, awas bisa bikin gila.
seolah setia, padahal mendua, bikin sengsara, awas bisa kena karma.
seolah kerja, padahal miskin karya, hanya sekedar habiskan masa, wah makan gaji buta.
seolah hidup rapih, padahal harta tak bersih, mestinya lebih pilih-pilih, penjara dunia penjara akhirat dua-duanya bikin kita merintih.
seolah militan, padahal plin plan, makan tulang kawan, temen loe setan ? oh kasiaaan....
kakehan iku ora apik.
kakehan rembug, nyatane mung gludhug lan bledug. njalari perihing netra.
kakehan ukara, nyatane mung ngayawara. njalari umubing hawa.
kakehan celathu, sarwa enak kaya dongeng sadurunge turu. njalari kapusaning rasa.
kakehan janji manis, nyatane mung lamis. den tagih amung pringas pringis..